Przewlekłe powierzchowne zapalenie rogówki u psów



Czy psy noszą okulary? Często znajomi z uśmieszkiem na twarzy zadają mi to pytanie. I nie wierzą mi, kiedy słyszą: "niektóre z nich muszą". Jeśli ciekawi cię jaki jest najmodniejszy fason oprawek dla psa i czy istnieją jakieś weterynaryjne wskazania, by psy nosiły okulary przeczytaj poniższy post.


Przewlekłe powierzchowne zapalenie rogówki ( łuszczka)  to postępująca choroba rogówki  psów o podłożu  immunologicznym.  Najczęściej schorzenie występuje u owczarków niemieckich, rzadziej u greyhoundów, syberian husky, border collie, owczarków belgijskich i  psów innych ras. Chorują  głównie zwierzęta 3-5 letnie. 

Przewlekłe powierzchowne zapalenie rogówki - objawy

przewlekłe powierzchowne zapalenie rogówki u psa (łuszczka)
łuszczka

Pierwsze zmiany często pojawiają się w dolno-bocznej części rogówki, w okolicy rąbka rogówki ( czyli miejscu kolistego połączenia rogówki i twardówki). Wyróżnia się dwie postacie choroby. W pierwszej dominującymi zmianami są neowaskularyzacja rogówki (pojawienie się na niej naczyń krwionośnych) i formowanie się tkanki ziarninowej, widocznej jako różowa mięsista struktura pokrywająca rogówkę. Towarzyszy temu niewielka pigmentacja rogówki.  Nabłonek przedni rogówki jest nienaruszony, ale ma on zmienioną strukturę, stając się w niektórych miejscach cienki, w innych zaś pogrubiony. W drugiej postaci dominującym objawem jest pigmentacja rogówki. Niestety nieleczona choroba postępuje. Stopniowo zmiany obejmują całą powierzchnię rogówki, prowadząc tym samym do utraty wzroku. U niektórych pacjentów, dochodzi również do pogrubienia i depigmentacji wolnej krawędzi trzeciej powieki.  


Czym spowodowana jest łuszczka ?

Uważa się, że CSK jest choroba autoimmunologiczną, czyli taką w  której dochodzi do niszczenia przez układ odpornościowy organizmu własnych komórek i tkanek, w tym przypadku komórek nabłonka przedniego rogówki. Schorzenie częściej występuje, na obszarach położonych wysoko nad poziomem morza i o dużym nasłonecznieniu. Promieniowanie UV mogą zmieniać antygeny rogówki, w efekcie prowadząc do rozwoju choroby. Z tego też względu u większości pacjentów do zaostrzenia objawów choroby dochodzi latem i podczas śnieżnej słonecznej zimy. Psy z ciężkim przebiegiem choroby, powinny unikać intensywnego światła słonecznego. Mogą podczas spacerów nosić specjalnie dla nich zaprojektowane okulary tzw. Doggles

doggles
Czy przewlekłe powierzchowne zapalenie rogówki może być wyleczone?

Nieleczona łuszczka prowadzi do utraty wzroku. Rogówka jest niczym szyba w oknie, stąd tak ważne jest utrzymanie jej przezierności. Na szczęście, nowe metody leczenia przewlekłego powierzchniowego zapalenia rogówki pozwalają na skuteczną kontrolę choroby. Niestety nie możliwe jest całkowite wyleczenie psa. Z tego względu konieczne jest  systematyczne podawanie leków okulistycznych przez całe życie psa, a pacjent powinien pozostać pod stałą kontrolą okulisty, aby utrzymać sprawność narządu wzroku.

Nigdy nie przerywaj leczenia bez konsultacji z prowadzącym twojego psa lekarzem. Uchroni to twojego psa przed zaostrzeniem choroby i potencjalną utratą wzroku.

Jak leczy się łuszczkę?

Postępowaniem z wyboru jest leczenie miejscowe. Lekami pierwszego rzutu są kortykosteroidy w postaci kropli lub maści okulistycznych. Mogą być one podawane jako jedyny preparat lub w skojarzeniu z cyklosporyną. Na początku terapii leki podawane są dość często, po uzyskaniu remisji choroby, zmniejsza się częstotliwość ich podawania do tzw. najmniejszej dawki skutecznej. Częstotliwość i rodzaj leku jest indywidualnie dobierana  do chorego psa, przez okulistę. Przy długotrwałym stosowaniu kortykosteroidów istnieje ryzyko owrzodzenia rogówki, dlatego też jeśli zaobserwujemy zwiększone łzawienie, mrużenie powiek, pies nagle zaczyna trzeć oko lub nie chce go otworzyć, koniecznie musimy skontaktować się z okulistą.
W ekstremalnych przypadkach zaawansowania choroby, kiedy zmiany obejmują cała rogówkę, aby przywrócić widzenie w oku wykonuje się keratektomię powierzchowną, która polega na mikrochirurgicznym usunięciu zmienionych powierzchownych warstw rogówki.