Jeśli twój czworonożny przyjaciel nagle stracił wzrok, z pewnością jest przerażony i zagubiony w początkowo wrogim dla niego świecie. Serce ci pęka, gdy widzisz jak wpada na otaczające przedmioty i z przerażeniem myślisz co będzie dalej?
Niektóre psy stosunkowo szybko przystosowują
się do zaistniałej sytuacji. Innym zajmuje to wiele miesięcy.
Widzenie u kotów i psów
znacznie różni się od naszego. Zwierzęta lepiej niż my widzą w nocy, ale nie
maja tak jak my dobrze rozwiniętej zdolności do widzenia szczegółów. Również
ich świat kolorów jest znacznie uboższy od naszego. Ogólnie rzecz biorąc w tzw.
codziennym życiu, zwierzęta nie są tak uzależnione od wzroku jak my i bardziej
polegają na zmysłach u nich lepiej rozwiniętych, jak słuch czy węch. Dlatego też,
znacznie szybciej adaptują się do utraty wzroku niż ludzie. Zwykle po trwającym
1-3 miesięcznym okresie przystosowawczym, niewidome psy i koty zaczynają
„normalnie” funkcjonować. Osobiście znam
bezokiego kota Maćka, który nadal wskakuje na wysokie krzesło, szafkę i bije
swoich kocich współlokatorów. Kto by pomyślał, że jest niewidomy?! Jednak
początki nie są takie różowe. Niewidome zwierzę wpada na ściany, obija się o futryny drzwi i meble. Uczy się świata na nowo. Często też jest
zestresowane zaistniałą sytuacją i może stać się agresywne.
Zwierzęta, które
utraciły wzrok doskonale zapamiętują rozkład mieszkania czy nawet swojego
podwórka. Dzięki temu mogą zadziwiająco
dobrze funkcjonować, poruszając się „na pamięć.” Uczą się też jak
poruszać się używając swoich pozostałych zmysłów- słuchu i węchu. Z pomocą
swoich opiekunów niewidome psy i koty mogą, ba one nadal prowadzą szczęśliwe
życie!!!
W ciągu pierwszych miesięcy od utraty wzroku twój pies/kot potrzebuje byś otoczył go miłością i okazał mu dużo cierpliwości i uwagi. Poniżej znajduje się kilka wskazówek, które pomogą wam przetrwać ten trudny okres:
1)
Zwierzęta adaptują się do ślepoty
poprzez zapamiętywanie otoczenia, w którym żyją. Ważne byś nie przeprowadzał w waszym wspólnym
mieszkaniu żadnych zmian jak: przestawianie misek z jedzeniem/ wodą, psich
legowisk, mebli, kocich kuwet. Kanty
mebli dobrze jest zabezpieczyć. Poproś dzieci by nie pozostawiały zabawek na
podłodze, gdyż będą one stanowił dla psa niespodziewaną przeszkodę. Jeśli twój
zwierzak przeprowadza się do nowego otoczenia, pamiętaj, iż potrzebuje czasu by
się go nauczyć. Możesz ułatwić mu to oprowadzając go często po nowym domu i
pozwalając mu dokładnie wszystko obwąchać. Możesz też wzmocnić jego mapę
zapachową otoczenia, zostawiając w rożnych miejscach np. legowisko, obok miski
kawałki materiału skropione perfumami, czy inne elementy zapachowe. Możesz też
„dobre” miejsca w domu oznaczyć jednym zapachem, a niebezpieczne innym.
2)
Jedną z twoich najważniejszych
obowiązków jest zapewnienie bezpieczeństwa niewidomemu psu. Bądź szczególnie
uważny przechodząc z nim przez ulicę,
schodząc i wchodząc po schodach, przechodząc przez drzwi. Upewnij się, że
miejsce gdzie wyprowadzasz go na spacer jest bezpieczne, nie ma tam krzaków, na
które mógłby wpaść twój pies czy ostrych przedmiotów, którymi mógłby się
skaleczyć.
3)
Zachęcaj swojego psa by używał innych
zmysłów. Kup zabawki wydające dźwięki lub takie które posiadają intensywny
zapach. Dobrze sprawdzają się zabawki, do których można włożyć przysmaki. Podczas zabawy przysmaki wypadają
z zabawki.
4)
Nagłej utracie wzroku często towarzyszy
zmiana zachowania psa jak depresja lub agresja. Jest to całkowicie zrozumiałe,
pies nagle został postawiony w nowej sytuacji, której nie rozumie i nie wie jak
długo ona będzie trwała. Boi się, nie czuje się bezpiecznie. Pies może też
nerwowo reagować na niespodziewane głośne dźwięki czy twój gwałtowny ruch. Poinformuj
członków swojej rodziny, a zwłaszcza dzieci, by wołały psa po imieniu, a
następnie wolno do niego podchodziły. Dzięki temu nie wywołacie strachu u
niewidomego zwierzęcia.
5)
Nadal możesz wychodzić ze swoim psem na
spacer. Musisz tylko wprowadzić niewielkie zmiany. Powinieneś pokochać rutynę!
Zawsze wychodź z psem tymi samymi drzwiami i chodźcie wciąż tymi samymi
ścieżkami. W ten sposób twój pies będzie bardziej zapoznany z otoczeniem i
przygotowany do pokonywania napotkanych przeszkód –krawężniki, schody itp. Na
spacer możesz przywiązać do spodni mały dzwoneczek, dzięki któremu twój pies
będzie mógł łatwiej ciebie zlokalizować. Bezpieczniej jest wyprowadzać psa na krótkiej
smyczy.
6)
Trening czyni mistrza!. Naucz swojego
psa nowych pomocnych komend jak: zwolnij, w dół, do góry, zatrzymaj się,
ostrożnie. Przydadzą ci się choćby podczas wchodzenia i schodzenia po schodach,
jak i podczas wspólnych spacerów.
7)
Jeśli
przyczyną utraty wzroku twojego psa jest zaćma( i z jakiegoś powodu zwierzę
nie może być poddane operacji usunięcia zaćmy),dobrym pomysłem będzie codzienna
obserwacja oczu twojego psa. Może to pozwolić na szybkie wykrycie zapalenia
błony naczyniowej i jaskry , które często towarzyszą zaćmie. Choroby te są
zwykle bardzo bolesne i towarzysza im takie objawy jak: zaczerwienienie oka,
częste mruganie, łzawienie, tarcie oka łapą i apatia. Niewidome zwierzęta
wpadając na przeszkody mogą spowodować uraz oka lub powiek. Takie urazy mogą
być bolesne, może towarzyszyć im krwawienie, obrzęk okolicy oka. Jeśli
zaobserwujesz, któryś z wymienionych objawów zawsze skontaktuj się z lekarzem
weterynarii.
Lily i Maddison Lily w dość młodym wieku przeszła zabieg obustronnego usunięcia gałek ocznych. Dla niej oczy , kojarzyły się tylko z uporczywym bólem. Tu na zdjęciu z Maddison, swoim psem przewodnikiem. Klikając na ich imiona znajdziesz odnośnik do strony z większą ilością zdjęć- tych dwóch niesamowitych psów.
