Królik i chore oko, odsłona I.

Pod koniec tygodnia przyda nam się trochę wysiłku intelektualnego. Niech nasze szare komórki rozrusza niecodzienny wygląd oka 10-letniego królika. Główny zainteresowany jest w doskonałej formie, wcina zieleninę i wydaje się, że zmiany na gałce ocznej nie robią na nim żadnego wrażenia.
A my? Jaka jest wasza diagnoza i plan leczenia?

Fot.mpawlicka

Continue

Mój pies ma wrzód rogówki. Czy musi być operowany ?

W okulistyce weterynaryjnej nie ma częstszej choroby niż wrzodziejące zapalenie rogówki. Jak są różne rodzaje owrzodzenia, tak są różne przyczyny powstawania wrzodów rogówki, dlatego też są różne metody ich leczenia. W każdym przypadku owrzodzenia rogówki przed podjęciem działań terapeutycznych konieczne jest pełne badanie okulistyczne. Podczas niego lekarz oceni charakter wrzodu, jego głębokość jak i ustali pierwotną przyczynę uszkodzenia.

Przepuklina błony Descemeta.

 Wrzód rogówki (wrzodziejące zapalenie rogówki) definiujemy jako ubytek nabłonka przedniego rogówki i części jej zrębu. Przy utracie > 1/3 grubości zrębu mówi się o wrzodzie średnio głębokim lub głębokim zrębu. W wyniku utraty zrębu rogówki, aż do błony Descemeta powstaje przepuklina błony Descemeta. Jej obecność to wysokiego stopnia niebezpieczeństwo pęknięcia rogówki i bezwzględne wskazanie do zabiegu operacyjnego- wykonania uszypułowanego przeszczepu spojówki na rogówkę.

 Konieczność przeprowadzenia tego zabiegu wynika z uwarunkowań anatomicznych i fizjologicznych rogówki. Rogówka jest bowiem delikatną, zewnętrzną warstwą gałki ocznej o grubości mniejszej niż 1mm. By zachować swoją transparentność, została pozbawiona naczyń krwionośnych.  Jej odżywianie odbywa się z naczyń rąbka rogówki, za pośrednictwem cieczy wodnistej oraz częściowo przez łzy. Ponieważ rogówka odgrywa rolę okna na świat i załamuje promienie świetlne, zmiany w niej występujące z reguły pogarszają widzenie. Fakt, iż rogówka jest pozbawiona naczyń, w pewnych okolicznościach działa na jej niekorzyść. Zrąb rogówki ma ograniczone możliwości regeneracyjne, a proces gojenia jest długotrwały, może trwać wiele tygodni.W tym przypadku czas nie zawsze działa na korzyść pacjenta...

 Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o budowie rogówki jak i typach wrzodów rogówki  kliknij tutaj

Continue

Zapalenie przedniego odcinka błony naczyniowej u kotów.

Błona naczyniowa oka to środkowa warstwa gałki ocznej składająca się z tęczówki i ciała rzęskowego w przednim obszarze i naczyniówki w obszarze tylnym.  Zatem mówiąc o zapaleniu przedniego odcinka błony naczyniowej mówimy o zapaleniu dotyczącym tęczówki oraz ciała rzęskowego.

Zapalenie błony naczyniowej oka (panuveitis) u kotka chorego na zakaźne zapalenie otrzewnej.

W okulistyce weterynaryjnej schorzenie to występuje bardzo często. U kotów najczęściej towarzyszy groźnym chorobą ogólnoustrojowym, a nierzadko jest pierwszym i jedynym objawem tych chorób.  Dlatego też u kotów z zdiagnozowanym zapaleniem błony naczyniowej, weterynarz-okulista zleci wykonanie szeregu specjalistycznych badań, aby ustalić pierwotną przyczynę schorzenia, a co za tym idzie przeprowadzić skuteczne leczenie i zapobiec nawrotom choroby.

Jakie są objawy uveitis ?

Zaczerwienienie oka,  nadmierne łzawienie, światłowstręt, kurcz powiek to niespecyficzne objawy zapalenia błony naczyniowej u kotów.  Oko może być przymglone . Koci okulista dodatkowo podczas badania, może zobaczyć w przedniej komorze oka tak zwaną „tyndalizację” płynu komórkowego, czyli pojawienie się w nim komórek stanu zapalnego.  Komórki te mogą tworzyć osady na nabłonku tylnym rogówki. W części ciężkich zapaleń może uwidocznić się ropostek – inaczej mówiąc, w przedniej komorze oka będzie widoczny poziom ropy . Charakterystyczne jest także zwężenie źrenicy, jednak w niektórych przypadkach jest ono minimalnie wyrażone i obserwuje się jedynie wolniejszą reakcję źrenicy na środki ją rozszerzające czy też światło.  Weterynarz okulista zmierzy również ciśnienie wewnątrzgałkowe twojego kota. Ciśnienie to jest utrzymywane przez ciecz wodnistą produkowaną przez ciało rzęskowe. Objęte procesem zapalnym ciało rzęskowe produkuje mniejszą ilość cieczy wodnistej. Dlatego też zapaleniu błony naczyniowej oka  towarzyszy obniżone ciśnienie wewnątrzgałkowe.
Informacje te mogą wydawać się szczegółowe i pozornie niepotrzebne. Jednak należy pamiętać, że wczesne rozpoznanie zapalenia błony naczyniowej daje możliwość leczenia i uniknięcia groźnych powikłań, związanych z destrukcją delikatnych struktur oka, które prowadzą do nieodwracalnego upośledzenia widzenia..

Jakie są przyczyny zapalenia przedniego odcinka błony naczyniowej?

U kotów zapalenie przedniego odcinka błony naczyniowej może być konsekwencją zakaźnego zapalenia otrzewnej (FIP), białaczki kotów (FeLV), niedoboru immunologicznego kotów (FIV), toxoplazmozy, cryptococcozy. Zarówno tępe urazy oka jak i penetrujące, w tym ciała obce w rogówce czy jej zadrapanie przez kota, również mogą powodować wystąpienie choroby.  Innymi przyczynami są np. choroby o podłożu immunologicznym, bakteryjnym  czy parazytologicznym jak i nowotwory wewnątrzgałkowe. Dlatego też, ważne jest wykonanie u kota kilku specyficznych badań, dla upewnienia się, czy konkretna choroba ogólnoustrojowa nie jest pierwotną przyczyną schorzenia oczu. Niestety u ok. 75%  kotów chorych na to schorzenie przyczyny nie udaje się określić.

Jak wygląda leczenie zapalenia błony naczyniowej?

Leczenie zapaleń błony naczyniowej, mimo postępów medycyny, pozostaje nadal trudnym zagadnieniem i nie zawsze przynoszącym zadowalające fekty. Spowodowane jest to złożonym patomechanizmem tego schorzenia i różną, często niemożliwą do ustalenia, etiologią. Ze względu na groźne dla kociego oka komplikacje tej choroby, leczenie jest  zwykle agresywne. Obejmuje ono podawanie kilkakrotnie w ciągu dnia, leków przeciwzapalnych i antybiotyków w postaci kropli okulistycznych, jak również preparatów rozszerzających źrenicę. W niektórych przypadkach konieczne jest podawanie leków przeciwzapalnych doustnie lub w postaci zastrzyków.
Czas leczenia zapalenia błony naczyniowej oka zależy od stanu ogólnego kota jak i pierwotnej przyczyny. Zwykle leczenie jest długotrwałe. U niektórych pacjentów udaje się chorobę jedynie kontrolować.

Jakie są zagrożenia związane z zapaleniem przedniego odcinka błony naczyniowej u kotów?

Najczęstszymi powikłaniami zapalenia przedniego odcinka błony naczyniowej są zrosty tylne między tęczówką i soczewką, które mogą spowodować zaburzenia przepływu cieczy wodnistej w oku, doprowadzając do wzrostu ciśnienia wewnątrzgałkowego i jaskry wtórnej.  Jaskra wtórna rozwija się również w wyniku zaburzeń w odpływie cieczy wodnistej przez kąt tęczówkowo-rogówkowy. Powikłanie to spotyka się nawet u 50% kotów cierpiących na tą chorobę. Leczenie jaskry wtórnej jest stosunkowo trudne. Należy pamiętać, iż jaskra jest chorobą gałki ocznej powodującą bardzo silny ból. W momencie, kiedy przegrywamy z nią walkę, preparaty farmakologiczne przestają działać, a pacjent nie kwalifikuje się do chirurgicznego leczenia, jedynym humanitarnym rozwiązaniem, jest podjęcie decyzji o usunięciu zmienionej gałki ocznej. Z naszego punktu widzenia jest to trudna decyzja, jednak z punktu widzenia pacjenta, jest to jedyna słuszna.

Zaćma pozapalna i zrost tęczówki z soczewką u kota chorującego na przewlekłe zapalenie błony naczyniowej.

 Kolejnym częstym powikłaniem zapalenia błony naczyniowej jest zaćma pozapalna. Innym powikłaniem długotrwałego uveitis jest przerwanie włókien obwódki torebki soczewki, co prowadzi do zwichnięcia soczewki.

Continue